Τρίτη 26 Ιουνίου 2007

Σιγην Ιχθυος



Ως συνδιαχειριστής και συνδιαμορφωτής του ιστολογίου τούτου οφείλω να απολογηθώ για την απουσία κειμένων. Βλέπετε δεν αντιμετωπίζουμε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα με τις αναρτήσεις μας - απλώς κάποιοι απολαμβάνουν την εκκωφαντική σιωπή του (ανα)στοχασμού. Και για να μην ενδώσω με την σειρά μου σε αυτού του είδους τις θεωρητικές παρλαπίπες, ας πω καμια άλλη μαλακία και ας απευθύνω έκκληση στον έτερο συνδιαχειριστή, στους εκλεκτούς συντρόφους και εκλεκτές συντρόφισσες να θέσουν ενώπιων μας τις προτάσεις τους για το ιστολόγιο αυτό. Η διαδικασία που προτείνεται είναι η εξής: θα τεθούν όλες οι προτάσεις και θα υπάρξει απόπειρα συναινετικής απόφασης. Εάν και μόνο εάν κατι τέτοιο αποβεί ανέφικτο, τότε Εγώ, ο συν-διαχειριστής, συν-δικαλιστής, συν [όχι Συρριζα], ο συν-ενας, θα αποφασίσω, γεγονός που θα οδηγήσει στην σταδιακή διαγραφή όλων σας απο το μπλογκ αυτό και στην δημιουργία άλλων αποσχιστικών μπλογκ, με ονόματα: The peoples front of Judaea και the Judean peoples front.

Ωστόσο, κάτι τέτοιo είναι δύσκολο να γίνει γιατί κανένας δεν βλέπω να ενδιαφέρεται.

Σύντροφοι και Συντρόφισσες,

Βρισκόμαστε ενώπιον μιας ιστορικής συγκυρίας. Έχουμε για πρώτη φορά στην πορεία όλων αυτών των ετών την δυνατότητα να πλάσουμε ένα ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο ιστολόγιο! Η θεματολογία του οφείλει και πρέπει να είναι ανοικτή [όπως κάθε αριστερός χώρος] για όσους και όσες έχουν επαφή με την πολιτική, την θεωρία, τις τέχνες [στα τρια το ένα δώρο] και γελούν ακούγοντας την λέξη βεβηλόσοφερ...Και να μην ξεχνιόμαστε, τόσο ανοικτή όσο οι διαχειριστές θέλουν - δεν υπάρχει τίποτε πιο παραπλανητικό απο την φλωρο-φιλελευθερο-ναϊφ έννοια «ανοικτότητας» [Όσοι έχουν ενστάσεις με την λέξη 'φλώρο' , ας τους πω ότι δεν την παίρνω (απο) πίσω. Να βλέπω αποχωρήσεις παρακαλώ!]

Εμπρός, ας μην φοβηθούμε να ξαμολήσουμε τα απόβλυτα πνεύματά μας στον ορισμένο ετούτο χώρο, να συνομιλήσουν, να διαφωνήσουν, να παλέψουν, να τραυματιστούν...εμπρός, όχι για μία, αλλά για πολλές μη αναγκαίες Aufhebung...

Το μέλλον διαρκεί πολύ, εμείς πόσο;

Με συντροφικές αγκαλιές και μαχαιρώματα


Υ.γ: και για να κάνω και κανεναν άλλο να συνεισφέρει στον πλούσιο προβληματισμό μου, θέτω ευθύς εξαρχής το παρακάτω κουϊζ: Βρείτε σε ποιον ανήκει η καλύβα της φωτογραφίας και κερδίστε πλούσια δώρα, π λ ο ύ σ ι α δώρα. [δωροθέτης είναι ο έτερος συνδιαχειριστής]

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να αφαιρέσετε την φωτογραφία- μαθαίνω πως δεν έχετε καταβάλει τα απαιτούμενα δικαιώματα. Μπορεί να πέθανα, αλλά για πάντα θα ελέγχω το έργο μου [και την καλύβα μου]. Όσο για εσένα καλέ μου αναγώστη που αναρρωτιέσαι που είμαι, απαντω: στο διάολο! Φευγω γρήγορα πριν παγιδευτώ στα απόβλητα των dasein σας.

Ανώνυμος είπε...

Αν ποτέ επιστρέψεις στον τόπο του εγκλήματος, έχε υπ'όψιν σου ότι ούτε το χοιρινό γάστρας, ούτε η εκλεκτή γραβιέρα, ούτε η χορτόπιττα με σπιτικό φύλλο θα είναι εκεί για να σε υποδεχτούν.Η μαμά ήταν σαφέστατη και κατηγορηματική!Ποτέ ξανά, ποτέ ποτέ των ποτών και ουδαμώς!Nevermore, quoth the Nighthug.

.X.

Ανώνυμος είπε...

Βρήκα σε ποιον ανήκει η καλύβα!!!!
Είναι του Schreck!!!Από που θα παραλάβω το πλούσιο δώρο μου?
(η ιστοσελιδα μου συφιλιαστηκε, σίγουρα θα με συναντησετε στα αποχωρητήρια γυναικών του Παντειου-στο κυλικειο!!!)